قوت غالب

قوت غالب

مرا چون قوت غالب اشک باشد جای نان در سال...بگو فطریه ام را روضه خوان شخصا بپردازد
قوت غالب

قوت غالب

مرا چون قوت غالب اشک باشد جای نان در سال...بگو فطریه ام را روضه خوان شخصا بپردازد

گل نرگس



بیا بیا گل نرگس زمانه بد شده است



بیا که دشمن دین راه را بلد شده است



جزای هر که به خورشید چشمکی زده است



دوباره یکصدو هفتاد ضربه حد شده است



بیا ببین که زمین گور دسته جمعی ماست



و آسمان که نه آبیست چون لحد شده است



هوای زندگی ما چقدر مسموم است



در امتحان نفس هر که بود رد شده است



بیا که وارث دین خدای خوبی ها



ریا، دروغ، پلیدی، ستم، حسد شده است



خدای مردم ما، بخل و سکه و زر و زور



ببین که فقر بر این حرف من سند شده است



بیا که بهتر از این دیده ها تو میبینی



بیا بیا گل نرگس زمانه بد شده است



 

حضرت ماه

امروز نکته جالبی رو دیدم که خالی از لطف نیست ولادت حضرت ماه 4 شعبان است و ما 9 محرم را نیز برای حضرتشان سیاه پوشیم چه آمدن و رفتن زیبایی ...



بوقت آمدن تاخیر کردی


ادب را اینچنین تفسیر کردی


و در هنگام رفتن قبل خورشید


غروبی تلخ و عالمگیر کردی

شعبانیه

اعیاد شعبانیه بر همه عاشقان اهل بیت گرامی باد



مادر الهی تا ابد هرگز نبینی داغ او


سرسبز همچون نوبهاران سروهای باغ او


گهواره اش را چاره بیچارگان کرده خدا


فطرس بیا تا پر بگیری از پر قنداق او



...



پر کن پیاله ها را ساقی که باده آمد


روح الامین ز شادی پای پیاده آمد


سادات با موالی نسلش به هم در آمیخت


ایرانیان بخندید ارباب زاده آمد


برای عمه سادات


مانند سایه دوش به دوش برادر است


در بحر بیکران امامت چو گوهر است


هر شب برای رفع عطش آب میبرد


از کودکی برای حسینش علیه السلام چو مادراست


ام المصائب است ولی شاکرو صبور


آموزگار مکتب تقوای حیدر علیه السلام است


شهر شفاعت است اگر شاه بی کفن


بر این مدینه زینب کبری سلام الله علیها چنان در است


بعد از کسوف حضرت خورشید رفتنی است


آن کیمیا که خاک قدمگاهش از زر است


خون میچکد ز دیده صاحب زمان عجل الله که او


صاحب عزای قصه جانکاه معجر است


بمناسبت میلاد امام جواد

میلا با سعادت جواد الائمه علیه السلام بر تمام شیعیان حضرتش گرامی باد



آئینه جلوه ی جمال است جواد


فرزند امام بیمثال است جواد


ادراک کجا تواندش کرد کسی


خارج ز تصور و خیال است جواد


...



امروز علی مرتضی میخندد


سلطان سریر ارتضا میخندد


آمد به جهان جواد و هر آینه ای


با خنده ی او مُلک رضا میخندد


زیبایی

چون کاج همیشه سبز بودن زیباست


از آبی آسمان سرودن زیباست


بردار تو خال مشکی از رنگ سپید


از آینه جِرم را زدودن زیباست

انتفاضه


راس بر نیزه ی اهالی کوخ


استقامت، نبرد، رمی شیوخ


بحر خون، کربلا و کاخ ستم


انتفاضه، غرور، سنگ و کلوخ